Van 2006 naar 2007

De hele week lang geknal en geknetter in de stad, de hemel kleurt rood, groen, geel of blauw door de gierende vuurpijlen die op iedere hoek van elke straat worden afgestoken. Meterslange Pagara’s sieren de straten rood. Elke dag meer, elke dag harder, elke dag langer tot het moment dat 31 december 2006 overgaat naar 1 januari 2007 om 00.00uur...Dan barst het pas echt los.

Na de kerstdagen was het even rustig wat betreft de bezigheden op stage. De dagen voor kerst waren wat drukker i.v.m. de kerstpakketten e.d. maar daar was nu geen sprake meer van. De pupillen hebben ook vakante dus bij hen hoefden we ook niet langs te gaan en aangezien de zon zich weer veelvuldig liet zien heb ik de vrijdag maar vrij genomen, de hangmat gepakt en met Petra de taxi genomen naar White Beach. Lekker is dat. De hele dag wat gehangen, gezwommen en energie opgedaan voor het weekend.
Peter en ik hebben de afgelopen week elke dag wat vuurwerk gehaald, waarna we onder enige irritatie van Eva en Inge (die het stiekem ook wel leuk vinden) ons de hele avond kunnen vermaken met mooi siervuurwerk en harde knallen. Astronauten heb ik hier niet gevonden. De kinderen lopen hier rond met strijkers. Vuurwerk is hier totaal niet duur en stukken zwaarder dan in Nederland. Het brengt de kleine jongen in ons naar boven. Opeens is vuurwerk weer leuk. In elke straat zijn dan ook wel minimaal 2 winkels te vinden waar je vuurwerk kunt halen. Zodra je het in huis hebt mag je het ook afsteken en zodoende dat onze tuin bezaaid is met papiersnippers.
Al enkele maanden wordt ons al verteld dat de dag voor oud en nieuw iedereen naar de Domineestraat moet komen. Dan gaan de winkels, in het centrum van Paramaribo, vuurwerk afsteken. Een dag van te voren vragen we hoe laat het begint.
“Om 12uur, maar kan ook 11uur zijn hoor of misschien 13uur…” Goed dat is duidelijk…
We nemen zaterdagochtend de taxi iets voor twaalven. Dit hele gebeuren staat nergens aangegeven, het is niet aangekondigd en niemand weet precies te vertellen hoe laat het begint en of het nu zaterdag of zondag is, maar toch is iedereen er en is de straat is vol met mensen.
Het is druk in de stad. Iedereen loopt op straat. Overal klinkt geknal.
Op weg naar de domineestraat zien we een Pagara (ratelband) van ongeveer 25mtr liggen. Er komen mannen langs die een grote kist voortduwen met daarin nog een Pagara. In de Domineestraat zien we nog meer Pagara’s. Ze zijn opgehangen aan de elektriciteitskabels boven de straat. De Pagara wordt onaangekondigd aangestoken en de mensen schieten alle kanten op. Niks aan de hand slechts een oorverdovend geknal en een dikke rookwolk vol met rode snippers trekt tussen de mensen door. Verderop gaat er nog één af en weer een paar meter verderop nog één. Dit gaat zo nog een uurtje door. Als er geen geknal is, begint de band die op een vrachtwagen door de straat rijdt, weer te spelen En als die niet spelen is er verderop nog een Brassband te horen. Het is me opeens duidelijk… De Surinamers hadden gelijk, Oud en Nieuw is een groot feest waar al ver van te voren naar toe geleefd wordt. Anand (taxichaffeur) omschreef het alsof je naar de film gaat. Eerst heb je de voorstukjes en dan begint de film. Het hoogtepunt.
Ik genoot inderdaad al van de voorstukjes, de film vindt ik te gek!
s’Avonds gaat het feest verder bij ’t Vat (een terras die het middelpunt is van het nachtleven) een battle tussen 2 Brassbands, de vrachtwagen met band, dansende mensen en een heuse PAP!show. Uitleg bij deze PAP!show is niet mogelijk, daarvoor zouden bepaalde bewegingen gemaakt moeten worden die ik nu niet kan uit voeren, maar kijk MTV en bestudeer de 50cent en SnoopDogg clips en het zal je misschien wat meer duidelijk worden. De nacht wordt na al deze gezelligheid voortgezet met een nieuw “Lustig” feest. (een 2 maandelijks terugkerend feest, waar ik enkele berichten eerder al eens over verteld heb).
31 December begon als een rustige dag. Even lekker uitgeslapen en dan aan het eind van de middag gaan we naar Beekhuizen (wijk in Paramaribo), waar Lukas, Marjolein en Sanne voor 10 maanden wonen. We eten samen, drinken samen en om een uur of 10 gaan een paar naar de stad. Lukas, Peter, Elisa, José en ik besluiten de brug op te gaan. Deze brug, gebouwd door een Nederlands bedrijf (Nedam) overbrugt de Paramariborivier en is een aansluiting tussen Commewijne en de rest van Paramaribo. Het is het hoogste punt en eigenlijk ook het enige hoge punt van Paramaribo. Prima punt dus om over de stad uit te kijken. Aangezien Paramaribo verder weinig hoge punten kent is dit hoge punt ook een uitgangspunt, sinds de bouw van de brug zijn er al verscheidene mensen afgesprongen en is het niet langer toegestaan de brug te beklimmen. Aangezien de bewakingshuisjes al 6 jaar op bewakers wachten, wij nieuwsgierig waren zijn we er toch voor gegaan. Eenmaal boven aangekomen biedt de brug dan ook een geweldig uitzicht op een overweldigende vuurwerkshow. Overal om ons heen fonteinen, pijlen, brandende bloemen in verschillende kleuren en een constant geknal.
Ik voel het. Het einde van 2006 is in zicht en is niet van plan stilletjes over te gaan naar 2007.
We blijven even een tijdje bovenop de brug staan om te genieten en dan weer naar beneden en dan terug naar Beekhuizen. We tellen we af naar de jaarwisseling.
00.00uur Paramaribo gaat los. Owrujari is begonnen.
Iedereen schud elkaar de hand, geeft zoenen, een Brasa en we begroeten de buurt. Van tevoren werd ons al verteld over de kist die naast het huis van de buren stond. Hierin zit een Pagara van zeker 200mtr. Om 00.01uur wordt de kist uitgepakt. Aan de binnenkant bevindt zich een Pagara van inderdaad 200mtr. Met 20 man wordt de ratelband over de straat getild en uitgelegd. Hij wordt aangestoken. De komende 20minuten klinkt slechts nog een oorverdovend geknal en hangt de straat vol met een dikke rookwolk. Van communiceren en oogcontact is even geen sprake meer. Iedereen heeft zijn T-shirt voor z’n mond en zijn handen op zijn oren.
Na dit festijn gaan we naar het centrum. De taxi’s regelen is even een probleem, aangezien niemand nu wil rijden, maar uiteindelijk rond 2uur is het dan toch gelukt en wordt het feest voortgezet in het centrum.
1 Januari is inmiddels weer voorbij en 2007 is begonnen. Ik zit weer op mijn stage, ga er dit jaar wat moois van maken en bij deze wens ik iedereen een goed en gezond 2007 zonder Spang natuurlijk…