Brommercycle Diaries 2
Door: Marcel
Blijf op de hoogte en volg Marcel
07 April 2007 | Suriname, Paramaribo
Ohw, wat was ie mooi… De Blauwe Generaal. Een mooie blauwe glans, een mandje dat alles kon dragen, 2 wielen die ons overal in Paramaribo brachten, een zadel die de pijn verzachte van de hele dag op het kantor zitten. Het stoere geluid dat door de straten raasde.
Geen wegdek was hem te gek, geen afstand te lang en geen bocht te krom. Elke kuil en hobbel van de zandpaden nam hij als een man. Met ups en downs. Als een brom.
Ook de Blauwe Generaal had wel eens zijn down. Zo klonk hij enige tijd als een Blauwe Ratelslang, maar na het ontdoen van zijn kettingkast en het aanspannen van zijn ketting, klonk hij weer smooth, hij klonk weer switi. No spang of de brom kwam er alweer aan.
Tot die ene woensdagmiddag. In de geschiedenis van de Brom zal deze dag bekend staan als de Blauwe dag. De dag van de Generaal.
Op onbekend terrein is de brom aangewezen op zijn bestuurder en anders wel op de bestuurders bijrijder, maar als ook die het niet weten moeten ze het samen oplossen. De Blauwe Generaal is dan koppig. Doet zijn eigen ding en neemt zijn berijders mee.
Een rustige wijk, daar is de weg zo gevonden. De route eruit dat lukt ook wel. Een klein zandweggetje lijdt ons naar een rotonde met een fietspad eromheen. Het fietspad eromheen is ook voor de brommers bedoeld, zover waren we al wel. Daar waren we samen al achter gekomen. Dan is er nog het rechtsaf slaan of linksaf slaan… Linksaf slaan is kiezen voor een lange omweg, dat is niet logisch. Rechtsaf dan maar… Helemaal niet handig. We rijden tegen het verkeer in. Snel omkeren dan maar. We keren en daar komt een wit gedaante met grote lippen recht op ons af scheuren. Met volle vaart, geen kans meer om ons te ontwijken, geen kans meer om te remmen.
Een knal, stukken spatbord vliegen in het rond, stukken ijzer verbuigen, schroefjes schieten los, SRD’s rollen over straat. Inge valt op de grond, Ik val op de grond, De Blauwe Generaal valt op de grond, de Blauwe Generaal valt stil…
We staan weer op. De brommers worden weer opgelift. Een albino uit het binnenland spreekt fel in het Sranantongo. Ik denk: Mi no sabi…
We bellen de politie, nemen de schade op. Een krom stuur, een kromme vork bij de tegenligger, her en der wat scheuren. Ik een paar schrammen, Inge een brandwond van de uitlaat. De Albino is er zonder schrammen vanaf gekomen. De Blauwe Generaal rijdt nog. De spartaanse olie houdt hem draaiende.
We wisselen enige informatie uit en rijden weer weg. We gaan ergens eten. Op naar Broki. 100mtr voor Broki valt de Generaal stil. Hij wil niet meer. De klap is te zwaar geweest…
We duwen hem verder en die nacht overnacht hij in Broki.
Nu gaat hij naar Nickerie om uit te rusten, bij te komen en opgelapt te worden. Het zal een maandje duren alvorens hij terug is. Dat is tot nu toe niks niet duidelijk. Dit is Switi Sranan.
De les die je hieruit kan leren… Rij veilig, rij voorzichtig. Een Albino komt uit een klein hoekje...
Geen wegdek was hem te gek, geen afstand te lang en geen bocht te krom. Elke kuil en hobbel van de zandpaden nam hij als een man. Met ups en downs. Als een brom.
Ook de Blauwe Generaal had wel eens zijn down. Zo klonk hij enige tijd als een Blauwe Ratelslang, maar na het ontdoen van zijn kettingkast en het aanspannen van zijn ketting, klonk hij weer smooth, hij klonk weer switi. No spang of de brom kwam er alweer aan.
Tot die ene woensdagmiddag. In de geschiedenis van de Brom zal deze dag bekend staan als de Blauwe dag. De dag van de Generaal.
Op onbekend terrein is de brom aangewezen op zijn bestuurder en anders wel op de bestuurders bijrijder, maar als ook die het niet weten moeten ze het samen oplossen. De Blauwe Generaal is dan koppig. Doet zijn eigen ding en neemt zijn berijders mee.
Een rustige wijk, daar is de weg zo gevonden. De route eruit dat lukt ook wel. Een klein zandweggetje lijdt ons naar een rotonde met een fietspad eromheen. Het fietspad eromheen is ook voor de brommers bedoeld, zover waren we al wel. Daar waren we samen al achter gekomen. Dan is er nog het rechtsaf slaan of linksaf slaan… Linksaf slaan is kiezen voor een lange omweg, dat is niet logisch. Rechtsaf dan maar… Helemaal niet handig. We rijden tegen het verkeer in. Snel omkeren dan maar. We keren en daar komt een wit gedaante met grote lippen recht op ons af scheuren. Met volle vaart, geen kans meer om ons te ontwijken, geen kans meer om te remmen.
Een knal, stukken spatbord vliegen in het rond, stukken ijzer verbuigen, schroefjes schieten los, SRD’s rollen over straat. Inge valt op de grond, Ik val op de grond, De Blauwe Generaal valt op de grond, de Blauwe Generaal valt stil…
We staan weer op. De brommers worden weer opgelift. Een albino uit het binnenland spreekt fel in het Sranantongo. Ik denk: Mi no sabi…
We bellen de politie, nemen de schade op. Een krom stuur, een kromme vork bij de tegenligger, her en der wat scheuren. Ik een paar schrammen, Inge een brandwond van de uitlaat. De Albino is er zonder schrammen vanaf gekomen. De Blauwe Generaal rijdt nog. De spartaanse olie houdt hem draaiende.
We wisselen enige informatie uit en rijden weer weg. We gaan ergens eten. Op naar Broki. 100mtr voor Broki valt de Generaal stil. Hij wil niet meer. De klap is te zwaar geweest…
We duwen hem verder en die nacht overnacht hij in Broki.
Nu gaat hij naar Nickerie om uit te rusten, bij te komen en opgelapt te worden. Het zal een maandje duren alvorens hij terug is. Dat is tot nu toe niks niet duidelijk. Dit is Switi Sranan.
De les die je hieruit kan leren… Rij veilig, rij voorzichtig. Een Albino komt uit een klein hoekje...
-
07 April 2007 - 18:47
Knelis:
Wat een prachtverhaal, ben blij dat jullie veilig geploft zijn. En die kneuzingen zullen de generaal juist meer karakter geven. En och... die arme albino.
Groeten Niels
-
08 April 2007 - 02:58
B:
Rust in vrede, Blauwe Generaal... -
08 April 2007 - 20:27
Mama:
He Marcel, de "plof" heeft je lang overal heen gebracht, straks moet jij hem maar goed vertroetelen en extgra lief voor hem zijn. Hoe gaat het met Inge haar brandplek? Hopenlijk blijft er geen raar plek van. Nu met de taxi naar het werk?
doe voorzichtig groetjes Ma en Pa. -
10 April 2007 - 10:24
Mathilde:
en nu?????
wat un zielig verhaal, heb tranen in mn ogen! -
11 April 2007 - 17:15
Inge:
hallo mama van marcel, gaat goed met de wond hij wordt goed verzorgt door je zoon, als je hem wil zien kan je even kijken op suringe.waarbenjij.nu
groetjes inge -
12 April 2007 - 04:03
Jose:
aaaah die arme brommer,
die arme jullie...
rij voorzichtig of rij niet!
Tof verhaal, dat wel!
take care
Liefs, Jose
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
