Switi Srefidensi en Radio Pietjajah

Afgelopen weekend was het feest in Paramaribo. 31 Jaar onafhankelijk van Nederland. Zaterdag was het Srefidensiday, oftewel Onafhankelijkheidsdag. In het centrum was een grote markt met op verschillende plekken muziek van bandjes en Brass bands. Eetkraampjes in overvloed en Surinamers in mooie klederdracht. s’Ochtends was er een stoet voor de President. Venitiaan stond voor zijn paleis en zijn leger marcheerde voor hem langs. Dit hield op toen één van de wagens het begaf en met pech langs de weg kwam te staan. Veni ging weer terug het paleis in en mochten de inwoners van Suriname bij hem langs om hem de hand te schudden. Hiervoor had je een uitnodiging nodig en deze heb ik niet weten te bemachtigen, maar wie weet komt er nog een andere handen-schud-dag. Niet dat ik er veel behoefte aan had hem de hand te schudden… Ik had deze zaterdag ochtend toch nog wat anders te doen. Inge en ik waren namelijk gevraagd een interview af te leggen bij een radiostation hier in Paramaribo. Vroeg op de zaterdagochtend waren we uitgenodigd, na even te zoeken en met de brommer half Paramaribo doorgeraced te hebben kwamen we uit eindelijk niet ver van ons huis aan bij Radiostation Pietjajah. Een Javaans station. Vanuit de buitenkant lijkt het helemaal niet op een radiostation…(Volkert van der G. zou er zonder moeite binnenkomen). Na even rond te kijken zien we een bordje staan met daarop “Administratie” We klimmen de trap op lopen een paar gangen door en wat een leegstaand gebouw lijkt wordt na het openen van een deur gevuld met Javaanse muziek en worden we tijdens de uitzending warm onthaald door 4 Javanen die amateuristisch bezig zijn een radioprogramma op te vullen met praatjes en muziek. Ontwetend over wat nu precies de bedoeling is van onze komst gaan we zitten en krijgen we wat vragen over de Huber Stg, Nederland, en hoe Suriname bevalt. We waren iets te laat (Overgenomen Surinaamse mentaliteit) dus na een halfuurtje is de uitzending weer afgelopen. Gelijk krijgen we nog meer uitnodigingen voor uitjes en etentjes en lijken we een vaste rubriek te worden op Radio Pietjajah. Ben ik niet helemaal blij mee, elke zaterdagochtend er zo vroeg uit en we hebben vaak tripjes in het weekend dus dan wordt het vaak afzeggen. Vrijdag zullen we met ze mee naar een Toneelstuk, maar ook Brownsberg en Galibi hadden ze grote verhalen over, al was er weinig touw aan vast te knopen wat de bedoeling precies was.

Nu weer naar de Mr. Huber Stg. Die is negatief in het nieuws gekomen i.v.m. sexueel misbruik van de gehandicapte kinderen. Dat is lastig, want er zijn inderdaad kinderen misbruikt van de Huber Stg, maar NIET door personeel van de Huber en ook NIET op de Huber. Sommige kinderen werden in het weekend in een tehuis opgevangen en in dat tehuis zijn de kinderen spijtig genoeg wel misbruikt door de zoon van de directeur van dat tehuis. Toen dat bekend werd zijn de kinderen daar gelijk weg gehaald. Bij de Huber geldt overigens een sterk anti-mannen beleid qua begeleiding en qua cliënten die sexueel actief zouden kunnen zijn, maargoed het is geen goede reclame voor de Huber en het zal even tijd kosten weer wat vertrouwen terug te winnen.
Ik heb gisteren goede gesprekken gevoerd met de wat oudere pupillen en zie weer wat licht in de trage duisternis van de Mr. Huber Stg… Afgelopen week had ik de twijfels of ik er nog wel lang wilde blijven. De motivatie was ver te zoeken, maar heb besloten een dag minder te werken en die dag op een andere plek te werken. Zo kom ik toch aan mijn competenties die ik moet behalen voor mijn opleiding. Wat dit precies gaat worden ben ik me nog op aan het oriënteren. Ieder geval iets waar ik meer met de cliënten bezig kan zijn.

Zo, een week uit het Surinaamse leven van Marcel Bos… Ik hang wat minder in mn hangmat, maar dat komt vooral omdat de regentijd is losgebarsten en het regent nu elke dag een paar uur. Dan breekt de zon weer door en is het weer 30graden, dan regent het weer een uur (hard!) en koelt het een paar graden af. Wel lekker kun je tenminste wat doen zonder te zweten, naja van de regen wordt je net zo nat…. Dat is Switi Sranan…