Colawater en Billengeschudt
Door: Marcel
Blijf op de hoogte en volg Marcel
30 September 2006 | Suriname, Paramaribo
1 Weekje Paramaribo, en heb het gevoel dat ik er al 3 weken zit. Veel nieuwe indrukken. Veel nieuwe mensen ontmoet en lange dagen gemaakt. Tja wat wil je als je om 7 uur zwetend wakker wordt en het elke avond weer laat wordt omdat je gezellig Biri's aan het drinken bent op de veranda of op het terras van 't Vat (kroeg in het centrum). Een lekker weekje vakantie dus.
De rondleiding is inmiddels geweest, en we hadden de luxe dat we met z'n tweeen waren, waar gewoonlijks een stuk of 15 studenten mee gaan. Ook deze keer werden de contrasten van Paramaribo weer eens benadrukt. De ene wijk in het noorden, was echt de rijke wijk. Prem (stagecoordinator) gaf al aan dat je daar geen kinderen ziet, maar alleen joggende mensen.."Hmm beetje overdreven" dacht ik, maar nee hoor. Tussen de grote "paleizen" van drugsbazen, desi Bouterse en de Nederlandse ambassadeur zagen we inderdaad geen kinden en alleen maar joggende mensen. Als ze niet aan het joggen waren, waren ze wel aan het uitlopen of praten in hun joggingkleding. Het was zeer lachwekkend, alsof het zo uit een film kwam.
De armere wijk in het zuiden was hele andere koek. Alleen maar spelende kinderen s'avonds laat op straat en hangjongeren op elke hoek die de auto goed bestudeerden..."Wat moet die hindoe met die 2 bakra's hier." Ik vond deze wijk toch wel stukken gezelliger dan de "nep-wijk", maar was bang dat ik er niet zo snel weer zou komen. Echterrr de volgende ochtend...Inge en ik waren uitgenodigd door de collega's van mijn huisgenoten Mathilde en Aileen, die dus ook in deze armere wijk wonen, om een dagje mee te gaan naar 3eBrug (een watertje buiten Paramaribo waar het water op cola lijkt).
We kwamen bij de dames thuis en het was een en al kinderen die heen en weer liepen en vrouwen die druk in de weer waren in de keuken. Het rook er heerlijk. We waren op tijd...dus we moesten een uur of 2 wachten voor de bus voor kwam rijden met lekkere harde carribische beats en snel werd de bus, onder hevig gegil en billen-geschud, vol geladen met eten...Ik vroeg me af hoe wij er nog bij pasten. Maar ja hoor het paste, er was zelfs nog ruimte voor de surinaamse vrouwen om de billen te schudden in het gangpad of op de stoelen. Ik werd er erg vrolijk van en keek uit naar de rest van de dag. Wanneer raken deze mensen uitgeput? Nou zodra de bus weg reed was het ook gedaan met de muziek dus tja "waarom nog druk doen" Ze gingen er lekker bij liggen en er gegeten natuurlijk. Waarschijnlijk werd er heel wat afgeroddelt, maar ik kon het niet verstaan. lastig taaltje hoor dat Sranantongo. Er werd af en toe omgekeken en dan gelachen...Tja ik kan niet zo mooi billenschudden...(Heb het ook maar niet geprobeert). Het kon me niet schelen het was een zeer relaxte en gezellige dag. De terugreis ging trouwens nog veel heftiger. De billen tegen de ramen en roepen en gillen naar elkaar of de mannen op straat. Ik heb er erg om kunnen lachen en vond het geweldig om te zien hoe open en gastvrij deze mensen zijn.
Vandaag stond er ook een soortgelijk uitje gepland met 50 christelijke ex-verslaafden via een andere stage instelling, maar het was vannacht een beetje laat geworden doordat we Inge's verjaardag "even" wilden vieren. Dus toch maar afgebelt...Nu maar even de was doen en dan morgen nog 1 dagje rust voordat de ik maandag kan beginnen bij de Huberstichting.
Even wat nuttige informatie.
Wil je me smsen? Dan mijn Nederlandse nummer gebruiken.
Wil je me bellen? Dan mijn nieuwe Surinaamse nummer gebruiken. +597 8536529
Wil je me post sturen? Margarethalaan 1, Paramaribo.
No Span, tot later.
De rondleiding is inmiddels geweest, en we hadden de luxe dat we met z'n tweeen waren, waar gewoonlijks een stuk of 15 studenten mee gaan. Ook deze keer werden de contrasten van Paramaribo weer eens benadrukt. De ene wijk in het noorden, was echt de rijke wijk. Prem (stagecoordinator) gaf al aan dat je daar geen kinderen ziet, maar alleen joggende mensen.."Hmm beetje overdreven" dacht ik, maar nee hoor. Tussen de grote "paleizen" van drugsbazen, desi Bouterse en de Nederlandse ambassadeur zagen we inderdaad geen kinden en alleen maar joggende mensen. Als ze niet aan het joggen waren, waren ze wel aan het uitlopen of praten in hun joggingkleding. Het was zeer lachwekkend, alsof het zo uit een film kwam.
De armere wijk in het zuiden was hele andere koek. Alleen maar spelende kinderen s'avonds laat op straat en hangjongeren op elke hoek die de auto goed bestudeerden..."Wat moet die hindoe met die 2 bakra's hier." Ik vond deze wijk toch wel stukken gezelliger dan de "nep-wijk", maar was bang dat ik er niet zo snel weer zou komen. Echterrr de volgende ochtend...Inge en ik waren uitgenodigd door de collega's van mijn huisgenoten Mathilde en Aileen, die dus ook in deze armere wijk wonen, om een dagje mee te gaan naar 3eBrug (een watertje buiten Paramaribo waar het water op cola lijkt).
We kwamen bij de dames thuis en het was een en al kinderen die heen en weer liepen en vrouwen die druk in de weer waren in de keuken. Het rook er heerlijk. We waren op tijd...dus we moesten een uur of 2 wachten voor de bus voor kwam rijden met lekkere harde carribische beats en snel werd de bus, onder hevig gegil en billen-geschud, vol geladen met eten...Ik vroeg me af hoe wij er nog bij pasten. Maar ja hoor het paste, er was zelfs nog ruimte voor de surinaamse vrouwen om de billen te schudden in het gangpad of op de stoelen. Ik werd er erg vrolijk van en keek uit naar de rest van de dag. Wanneer raken deze mensen uitgeput? Nou zodra de bus weg reed was het ook gedaan met de muziek dus tja "waarom nog druk doen" Ze gingen er lekker bij liggen en er gegeten natuurlijk. Waarschijnlijk werd er heel wat afgeroddelt, maar ik kon het niet verstaan. lastig taaltje hoor dat Sranantongo. Er werd af en toe omgekeken en dan gelachen...Tja ik kan niet zo mooi billenschudden...(Heb het ook maar niet geprobeert). Het kon me niet schelen het was een zeer relaxte en gezellige dag. De terugreis ging trouwens nog veel heftiger. De billen tegen de ramen en roepen en gillen naar elkaar of de mannen op straat. Ik heb er erg om kunnen lachen en vond het geweldig om te zien hoe open en gastvrij deze mensen zijn.
Vandaag stond er ook een soortgelijk uitje gepland met 50 christelijke ex-verslaafden via een andere stage instelling, maar het was vannacht een beetje laat geworden doordat we Inge's verjaardag "even" wilden vieren. Dus toch maar afgebelt...Nu maar even de was doen en dan morgen nog 1 dagje rust voordat de ik maandag kan beginnen bij de Huberstichting.
Even wat nuttige informatie.
Wil je me smsen? Dan mijn Nederlandse nummer gebruiken.
Wil je me bellen? Dan mijn nieuwe Surinaamse nummer gebruiken. +597 8536529
Wil je me post sturen? Margarethalaan 1, Paramaribo.
No Span, tot later.
-
01 Oktober 2006 - 09:36
Harma:
Joh marcel! echt super tof. Hier zijn de voorbereidingen in volle gang! je hoort van ons! Groetjes -
01 Oktober 2006 - 11:22
Annemiek:
Hey Marcel,
Echt super om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Wij zijn vrijdag voor het eerst naar school geweest echt onwijs saai maar goed moet maar even. OP lijzijde gaat het ook goed, echt leuke stage plek, heb het er goed naar mijn zin. Veel plezier en succes met je stage deze week ben benieuwd naar je eerste indrukken van je stage.
Dikke kus,
-
01 Oktober 2006 - 11:47
Jazz:
Gekke Marcel,
erg grappig, dit hele verhaal heb je me gister ochtend letterlijk verteld. Maar wat denk je, zit er een afspraakje met Aileen in voor me? Kunnen we samen heupen schudden, bij gebrek aan surinaamse billen.
Dude veel plezier met de stage morgen, ben benieuwd hoe het je gaat bevallen.
Adios Marcel Bos,
Jasper -
01 Oktober 2006 - 11:51
Jazz:
ps. meer foto's -
01 Oktober 2006 - 16:37
Anniek:
Heyhey,
Ik zag weer nieuwe foto's! Leuk vind ik dat. Vroeg me af of er eigenlijk ook aan watersport gedaan wordt, toen ik die foto van het water zag. Lijkt me wel relaxed in je zwembroek ipv wetsuits en dat soort gehannes. Wat je eigenlijk nog zou kunnen doen is onderschriften bij je foto's zetten, kleine tip van anniek! Maargoed ik ga nu zuurkool maken, haha, ik heb de eerste hagelbui van onze herfst alweer gezien vandaag, vandaro...
knuf van mij -
01 Oktober 2006 - 16:38
Antje En Anko:
hallo marcel
fijn dat je eerste indruk goed is
verder veel succes met je stage en geniet er van -
01 Oktober 2006 - 16:48
Jazz:
Bedankt voor de foto's
Kikkers zijn puur kwaad, kijk hoe Marcel in een peniebele situatie terecht komt wanneer zo een bruut recht op hem af springt!!
No span? Span man! -
01 Oktober 2006 - 21:30
Marije:
Allo!!
Wat weer een verhaal:) En echt vreselijk grappig van die bus haha ik zie het helemaal voor me.. dat vind ik toch wel wat je van Suriname verwacht; die gezelligheid en uitbundigheid!! Echt geweldig! Kunnen we hier in Nederland nog wat van leren..
Kus,
Marije -
02 Oktober 2006 - 17:01
DJ:
Yo Marcel!! Wat op?!! Alles stabiel? Flex, tof, leuk, interessant en dat soort dingen?.. Klinkt goed, die verhalen die je hier post!! Weet je wel zeker dat je over 10 maanden terug komt :) We zijn zaterdag weer eens old skool naar Marum geweest.. Pff, meer hoef ik je niet te vertellen. Ik heb trouwens een vaag vermoeden dat het weer bij jou weer eens beter is.. Hier is het maar liefst 16 gragen (boven nul nog wel). En het regent stelenpijpen! We wachten met smart op het volgende hoofdstuk.. Till than.. Take care!! Loader!! (MUP MUP) -
02 Oktober 2006 - 22:08
Mireille:
Hai Marcel,
Echt leuk om al je verhalen te lezen. Ik ben echt ontzettend jaloers. Genieten maar.
xxx -
03 Oktober 2006 - 16:05
Natasja:
Zo wat een foto's! tof man! en die kikker ook! echt iets voor mij, haha. doeidoei. -
15 Oktober 2006 - 15:29
Anja:
Heey Marcel!!
Echt super om je verhalen en foto's te lezen en te bekijken. Ik krijg er steeds meer zin in:) Heel veel succes daar.
Liefs Anja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
